بررسی تحلیل عاملی، اعتبار و روایی مقیاس چند بعدی رضایت از زندگی دانش آموزی

مقدمه: هدف پژوهش حاضر، تبیین شاخص های روانسنجی نسخه فارسی مقیاس چند بعدی رضایت از زندگی دانش آموزان بوده است. روش: روش تحقیق از نوع همبستگی بود. 677 دانش آموز به شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای از دبیرستان های شهر شیراز انتخاب شدند و به تکمیل مقیاس چند بعدی رضایت از زندگی پرداختند. داده های بدست آمده به شیوه تحلیل عاملی و همبستگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: به منظور تعیین اعتبار آزمون از دو روش باز آزمایی و همسانی درونی استفاده شد. نتایج تحلیل عامل نشان داد که این مقیاس دارای پنج مؤلفه رضایت از خود، دوستان، مدرسه، خانواده و رضایت از محیط می باشد. بعلاوه، شاخص های برازش تحلیل عامل تاییدی وجود عوامل پنجگانه را تایئد کرد. نتایج همسانی درونی برای پنج مؤلفه ذکر شده با استفاده از آلفای کرونباخ برابر ضرایب 86/0، 81/0 ،83/0،79/0 و76/0 بود که حاکی ازاعتبار مناسب آزمون است. بعلاوه نتایج نشان داد بین دو بار اجرا مقیاس بعد از سه هفته میانگین ضریب همبستگی 82/0 بدست آمد. نتیجه گیری: مقیاس چند بعدی رضایتمندی از زندگی دارای اعتبار و روایی مناسبی است و از این مقیاس می توان در موقعیت بالینی و پژوهشی استفاده نمود.